استاد احمد ابومحبوب درگذشت

داوود ملک‌زاده، شاگرد این استاد دانشگاه، مترجم و پژوهشگر با تایید این خبر گفت، ابومحبوب (یکشنبه، ۱۲ اسفندماه) به علت نارسایی کبد از دنیا رفته است.

این شاعر افزود : آقای ابومحبوب انسان بسیار دوست داشتنی و محبوبی بین دانشجویان بود.

زمانی که ما کلاس نداشتیم پیش او می‌رفتیم و غیر از درس، از او درس مهربانی، انسانیت و از خودگذشتگی را یاد گرفتیم.

آخرین بار دی‌ماه امسال او را در دانشگاه دیدم، سایه مرگ بر چهره‌اش نشسته بود و نگران حالش بودم. اما به خاطر تحریم و نبود دارو نتوانستند دارو داشته باشند و چه حیف که به خاطر تحریم، این استاد بزرگ را از دست دادیم.

احمد ابومحبوب سال ۱۳۳۵ در تهران به دنیا آمد. پدر و مادرش اهل بندرانزلی اما ساکن تهران بودند.

دوره ابتدایی را در مدرسه آموزنده در محله نظام‌آباد طی کرد و بعد از گذراندن دوران دبیرستان، مدرک دیپلم خود را از دبیرستان شبانه خامنه‌ای گرفت.

سپس در سال ۱۳۵۵ به دانش‌سرای راهنمایی تهران وارد شد و مقطع فوق دیپلم را گذراند.

احمد ابومحبوب در اولین سال از بازگشایی دانشگاه بعد از انقلاب فرهنگی، در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد.

او در رشته زبان ایتالیایی و کامپیوتر هم نمره قبولی را کسب کرده بود اما به دلیل علاقه‌اش به زبان و ادبیات فارسی، تحصیل در همین رشته را ادامه داد و در سال ۱۳۶۴ مدرک کارشناسی خود را گرفت و در سال ۱۳۶۹ مقطع کارشناسی ارشد را در دانشگاه علامه طباطبایی به پایان رساند.

استاد ابومحبوب سپس در دوره دکترای همان رشته و در همان دانشگاه پذیرفته شد اما به دلیل اشتغال در آموزش و پرورش، موفق به ثبت نام در آن‌جا نشد.

او در دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات هم جزء پذیرفته‌شدگان بود و به همین دلیل، موفق به کسب مدرک دکتری زبان فارسی از این دانشگاه شد.

از آثار احمد ابومحبوب به این کتاب‌ها می‌توان اشاره کرد: «دیوان رباعیات اوحدالدین کرمانی»، «ساخت زبان فارسی»، «کالبدشناسی نثر»،  «عروض و قافیه و نقد ادبی»، «یک حبه قند فارسی (۱۰ جلد)»، «فرهنگ چهارزبانه علوم اجتماعی» ، «در های و هوی باد»، «گهواره سبز افرا»، «کک کوهزاد»، «معروف کرخی» و «فمینیسم‌های ادبی». او همچنین مقاله‌های علمی بسیاری نوشته است.